Dirigent projectkoor Wim van der Heide
Bennekom – Als dirigent van het projectkoor en trouw lid is Wim van der Heide een bekend gezicht in de Brinkstraatkerk. Samen met hem blikken we terug op de kerk in zijn geboortestad Den Haag, de invloed van verschillende geloofsculturen maar bovenal de rol die muziek speelt in zijn geloofsleven.
Wim is 76 jaar geleden geboren in Den Haag en heeft vervolgens in Leiden en Leiderdorp gewoond. Voor zijn dienstplicht kwam hij in Ermelo terecht. Als lid van de Gereformeerde Jeugdvereniging in Ermelo kwam hij ook met ’s Heeren loo in aanraking. Deze organisatie helpt mensen met een (verstandelijke) beperking hun leven in te vullen. ,,Het enthousiasme dat ik daar heb ervaren is mij altijd bijgebleven.” Toen bij de Hartenberg in Wekerom een vacature voor hoofd personeelszaken vrij kwam, heeft hij de stap gemaakt. ,,Nog steeds ben ik daar organist bij de zondagsdiensten. Het is een dankbaar publiek.” In juli 1983 is hij in Bennekom komen wonen.
Samen op weg
Op de vraag of de Brinkstraatkerk de eerste keuze was toen hij in Bennekom kwam, komt er een klein lachje op het gezicht van Wim van de Heide: ,,We zijn van oorsprong goed gereformeerd, dus de keuze was snel gemaakt.” Na enkele maanden kwam hij al in de commissie ‘Samen op weg’ die tot zijn verdriet niet heeft geleid tot nauwere samenwerking tussen de verschillende gezindten. ,,Hoewel we onder dezelfde paraplu vallen blijft het aantal gezamenlijke diensten beperkt en is er op het niveau van de wijk weinig tot geen contact met de Hervormde broeders en zusters. Iedereen is verknocht aan de eigen kerk- en geloofscultuur.”
Van der Heide noemt de grote mate van pluriformiteit binnen de Brinkstraatkerk waardoor er interessante discussies worden gevoerd. ,,Dit brengt een natuurlijk proces op gang. Sommige leden willen de Bijbel in een meer overdrachtelijke en poëtische zin uitleggen. Anderen volgen stringent de letter van de Schrift. Wellicht komen we elkaar halverwege tegemoet, de tijd zal het leren.”
Verstaat gij wat gij leest?
Het geloof is voor de dirigent een de rode draad in zijn leven. Hij refereert graag naar het boek van professor Kuitert met de naam ‘Verstaat gij wat gij leest’. Dit geeft een helder betoog over de tijdsgebondenheid van de Schrift maar ook de kennis die we door de jaren heen hebben vergaard waardoor dingen minder zwart-wit worden. ,,Door kerkmuziek ben ik geloviger geworden, het geloof zelf heeft meer inhoud en verdieping gekregen.” Het stoppen van de cantorij van Daan de Vries deed aan de ene kant een deur dicht, maar Van der Heide opende een raam door met een projectkoor te starten. ,,Inmiddels zijn we 22 jaar verder. Het heeft mij veel gebracht, zo ben ik de opleiding ‘Kerkmuziek’ gaan volgen. Met als hoofdvak ‘Hymnologie’ en daarmee de ontleding van de kerkliederen waardoor de achtergrond van deze liederen voor hem veel duidelijker is geworden: ,,De ‘Evensong’ is bijvoorbeeld ontstaan in Engeland, tijdens de reformatie. Wist je dat psalmen zijn opgebouwd met een voorzang en antwoordzang? Daar kom je pas achter wanneer iemand je het vertelt. Dat doe ik dan ook graag.” De vergelijking met kunst is snel gemaakt. Dat waardeer je ook meer vanuit begrip. Van der Heide pakt een dik boek van de tafel over Hymnologie en zegt enthousiast: ,,Bedenk dat dit deel zestien is. Er is zoveel over te vertellen.”
Tijd van gaan
De leiding van het projectkoor zal binnen afzienbare tijd overgedragen worden. ,,Ik wil voorkomen dat men bij mijn afscheid opgelucht ademhaalt.” De Kerkenraad beraadt zich over een visie omtrent de kerkmuziek van de Brinkstraatkerk, dat heeft mogelijk ook gevolgen voor het projectkoor en de invulling ervan. ,,Ik ga nog even door hoor. Ik stop pas wanneer de visie bepaald is. Ik heb het altijd op vrijwillige basis gedaan. Het is namelijk mijn overtuiging dat wanneer je lid bent van een club, je zelf ook je steentje moet bijdragen.“
Favoriete muziek
Een favoriet muziekstuk heeft Van der Heide niet, hij vindt eigenlijk alles mooi. ,,Zeker wanneer je de achtergrond kent is overal de schoonheid van te zien.” Met een beetje aandringen noemt hij toch de Matthäus Passion die hij als klein jongetje in het Christelijk Haags Knapenkoor mocht zingen: ,,De muziek, tekst in combinatie met het residentieorkest in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen in Den Haag heeft een onuitwisbare indruk gemaakt.” Tot slot wil hij nog de gemeenteleden van de Brinkstraatkerk een pluim geven: ,,We hebben een goed zingende gemeente, dat heb ik al van veel gastmuzikanten en -organisten mogen horen.”
Tekst: Diana Kervel – Fotografie: Jantine van Steenbergen