Nieuwe voorzitter kerkenraad Willemien Vreugdenhil: “Leven in een genadeloze tijd”.

BENNEKOM – Als oud-wethouder van de gemeente Ede weet Willemien Vreugdenhil hoe belangrijk de gemeenschapszin is en om ‘hart voor de stad’ te hebben. De functie van de kerk is daar in haar beleving onlosmakelijk aan verbonden. In dit artikel vertelt ze over haar ervaringen met de Nieuwe Kerk in Utrecht en het belang van genade. Ze heeft een tip over zoutvaatjes en uit haar suggesties over sinterklaasenergie.

Willemien kent de Brinkstraatkerk al van jongs af aan. Op haar 15e verhuisde ze vanuit het westen van Nederland naar Bennekom. Van huis uit Hervormd kwam ze bij ‘Niet in Eigen kracht’ van de Gereformeerde jeugdvereniging van de kerk terecht, in de Kraats. ,,Bennekom heeft van vroeger uit altijd een mooi, warm plekje in mijn hart gehouden.”

“Wanneer je luistert vanuit oordeel, angst of behoefte lukt het niet om open te staan voor een ander”

Geloofsachtergrond

Bij haar verhuizing naar Utrecht in 1997 kwam ze terecht bij de Nieuwe Kerk aldaar, een redelijk oude, kleine en vergrijzende gemeente. ,,Mensen hebben gebeden om verandering, verlevendiging en vooral toekomst.” Met de komst van ds. Bouw, uit Ede afkomstig, kwam de vurig gewenste verandering. Na jarenlang zendingspredikant in Afrika te zijn geweest is hij met zijn gezin bij de Nieuwe Kerk gekomen. Een van de wapenfeiten van deze dominee is het stichten van ‘Het huis van gebed’ waar praktisering van het geloof ook tot uiting kwam in het bieden van hulp aan sociaal zwakkeren. Veel oog en hart voor alle mensen in de stad. Met ds. Bouw kwam er meer leven in de kerk, sterker nog de gemeente groeide als kool.

Jonge mensen voelden zich aangesproken, er was ruimte voor tal van activiteiten. Bij het onverwachte overlijden van ds. Bouw in 2003 was de kans groot dat er een gapend, zwart gat zou vallen.  Dat gebeurde echter niet. ,,De gemeente heeft anderhalf jaar in samenhorigheid zijn werk voortgezet. Dat heeft veel indruk op mij gemaakt, het heeft mij gevormd. Daar heb ik gemerkt wat het betekent om een levendige gemeenschap te zijn.  Daar is ook het fundament gelegd voor veel vriendschappen die ik nog steeds koester.” 

Missionair werk

Het missionaire van een kerk heeft Willemien gezocht bij terugkeer in Ede in 2008. Het goede werk van het Leger des Heils bracht haar zelfs aan het twijfelen om die overstap te maken. De overbrugging, kerkelijk gezien, was in haar beleving te groot. Uiteindelijk koos ze voor de Bethelkerk in Ede om daar haar steentje bij te dragen. Vanwege haar werk als wethouder heeft ze zich in algemeenheid voor de gehele gemeente ingezet, niet specifiek voor de kerk. Sinds twee jaar heeft ze een andere baan, bij het ministerie van BZK waardoor er ruimte kwam om de functie van voorzitter van de kerkenraad te aanvaarden. ,,Uiteraard is er altijd een reden om het niet te doen met een druk gezin met vier kinderen. De kerk, het geloof en vooral God is mij heel erg lief. Dat heeft mij overtuigd.”

Lichtend licht

Willemien Vreugdenhil heel heeft een duidelijk verlangen om voor Ede en Bennekom letterlijk een lichtend licht en zoutend zout zijn: ,,Laten we niet in ons zoutvaatje blijven zitten!” De ervaring in Utrecht heeft haar geïnspireerd om dit voor de gemeenschap in Bennekom te willen. Gevraagd naar haar plannen en ambities antwoordt de nieuwe voorzitter dat ze vooral samen wil opgaan met de gemeente. Het jaarthema zal een rode draad zijn in Brinkstraatkerk. Dit jaar is dat ‘Aan tafel’. ,,In eerste instantie geeft dit de onderlinge betrokkenheid aan. Niet alleen voor reeds bekenden maar ook door met onbekende mensen aan tafel te gaan en elkaar beter te leren kennen. Gastvrijheid is daarbij de kern.”

Zowel de jeugdraad, diaconie als kerkenraad kunnen dit concreet maken. ,,Iedereen kan daar iets mee in zijn of haar leven.” Over de de manier van voorzitten, maar ook de wijze waarop we met elkaar om moeten gaan: ,,Luisteren doen we allemaal, maar. wanneer je luistert vanuit oordeel, angst of behoefte, lukt het niet om open te staan voor een ander. Probeer liever de ander ruimte te geven, hoor wat de ander zegt, proef het gevoel achter de woorden, dit leidt tot begrip. Dan kom je uit bij het aanvaarden van de ander.”

Belang van genade

,,Een van de woorden die ik belangrijk vind in het geloof is ‘genade’. We leven in een genadeloze tijd. Kijk maar hoe we als mensen met elkaar omgaan. Dan denk ik hoe tof is het om als kerk en als gemeente van Christus een boodschap van genade te brengen, één die anders klinkt. Als kerk hebben we, juist nu, veel te bieden. De kerk is een eeuwenoude vindplaats van bronnen van waarde.” De nieuwe voorzitter geeft als voorbeeld de Zondag van Voleinding. ,,Iedereen verliest geliefden. Als kerk kun je liefde bieden en een licht geven aan mensen in tijd van rouw, ook aan niet-gemeenteleden. Het gaat over alle gemeentegrenzen heen.”

Sinterklaasenergie

Tot slot wil Willemien Vreugdenhil nog kwijt: ,,Ik heb vier prachtige pubers. Met mijn lieve vriend hoop ik volgend jaar te trouwen. Als Brit verbaast hij zich over het feit dat Nederlanders zo verzot zijn op mopperen. Sinterklaasenergie is een van de verschijnselen waar ik alert op ben. Het betekent zoveel als allerlei suggesties doen voor activiteiten zonder dat er acties uit voorkomen. Je gooit het op tafel en doet er vervolgens niets mee. Bij vergaderen is dat in mijn optiek verspilde energie. Daar ga ik als voorzitter op letten: dat we niet praten om het praten met gratis sinterklaasenergie.”

Tekst: Diana Kervel – Fotografie: Jantine van Steenbergen