Nieuwe kerkleden Bram, Hester en Thobin

BENNEKOM – Het grootste wonder in het leven van de familie De Jong ligt naast Hester in de wieg, rustig te slapen. Op 13 juni mochten Bram en Hester hun kindje Thobin verwelkomen. De naam komt uit het Hebreeuws en betekent ‘God is goed’, het verwoordt de blijdschap en dankbaarheid van de jonge ouders.

Het stel woont nu een jaar in Bennekom aan de Korenlaan. Wellicht geen logische stap om vanuit Houten naar het Veluwse dorp te komen maar gezien de liefde voor de natuur een goede beslissing. Hester: ,,Bram en ik houden erg van wandelen. Zo hebben we een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella gelopen, maar ook Hadrian’s Wall Path. Op een langeafstandwandeling kwamen we ook door Bennekom. Toen zeiden we al enthousiast tegen elkaar, dit is het. Sindsdien heb ik Funda in de gaten gehouden. Toch duurde het nog twee jaar voordat de sleutel in ontvangst genomen kon worden van een Bennekomse woning, ook het huis in Houten moest worden verkocht. ,,Daar hadden we een tuin in de grootte van een postzegel. Nu hebben we veel ruimte en lopen we bij wijze van spreken zo het bos in.”

De laagdrempeligheid van de Brinkstraatkerk spreekt zeer aan

Geloofsachtergrond

Oorspronkelijk komt Hester uit Ophemert en Bram uit Venlo. De zus van Hester zat bij Bram in de klas, zodoende dat ze elkaar wel eens tegenkwamen. ,,Toen wist ik nog niet dat het mijn man zou worden, maar we vonden elkaar al wel heel leuk. We kregen een relatie toen we respectievelijk 24 en 25 waren.”  In Houten bezocht het paar de Lichtbooggemeente, een Nederlands Gereformeerde Kerk. Hester is christelijk opgevoed en bezocht de Nederlands Hervormde Kerk in Ophemert.  Hoewel niet-gelovig opgevoed was Bram wel erg nieuwsgierig naar het reilen en zeilen binnen de kerk.  

Met een grote lach: ,,Ik wilde wel eens weten waar al die mensen in geloofden. Ik  stond open voor een ontmoeting.” Met het bezoeken van de kerk ontstond ook een groter netwerk. Bram: ,,Het vinden van herkenning bij elkaar, daardoor gaat het geloof groeien. De gemeenschap voelde als een warm bad.” Beiden hebben ook de Alpha-cursus gedaan, waarvan Bram coördinator is geweest.

Geloof praktizeren

De belangrijkste vorm van het uitoefenen van zijn geloof is volgens Bram het ‘dienend’ zijn, voor God maar ook voor anderen. Voor Hester maakt het deel uit van een spirituele zoektocht. ,,Ik ben constant aan het zoeken naar een diepere laag,  het doel van mijn leven maar ook hoe ik van betekenis kan zijn.” Vanwege corona konden de kerkdiensten niet meer bezocht worden. ,,Op een gegeven moment werden de regels minder strikt, toen konden we weer.” De nieuwe Bennekommers hebben een korte rondgang gedaan voor een nieuwe kerk. Al snel kwamen ze bij de Brinkstraatkerk uit. Hester: ,,Wij zochten een kerk waar we volledig ons zelf kunnen zijn. Toen we ook door onze overburen enthousiast werden begroet en bijgepraat, vonden we al snel de aansluiting.” Vanwege de jonge spruit lukt het nog niet om de kerkdiensten bij te wonen zegt Hester verontschuldigend.  Met een blik op de baby: ,,Ik denk echter dat Hij het begrijpt. Tenslotte komt Thobin net bij Hem vandaan.”

Doop

Na tien miskramen is baby Thobin op 13 juni geboren. Hester: ,,13 is een Joods geluksgetal. Dat klopt ook wel. Het is ook het 13de kleinkind en wij zijn op de 13e getrouwd.” De doop van Thobin op 18 september zal een bijzonder tintje krijgen aangezien de zus van Hester een belangrijke functie zal vervullen. ,,Mijn zus is ook bij de bevalling geweest. Als scriba van de Protestante kerk in Amsterdam zal ze samen met dominee Loeki van der Laan haar neefje dopen.”

Vergelijken

Het vergelijken van kerken is onvermijdelijk. In Houten was het vertrouwd en hebben ze veel gelijkgestemden leren kennen. Hester roemt de laagdrempeligheid als een groot pluspunt van de Brinkstraatkerk. ,,Het is fijn, gezellig en vooral niet te groot.” Het plan is om Thobin zo snel mogelijk mee te nemen naar de kerkdiensten. ,,Dat zal voor iedereen even wennen zijn, maar één moet de eerste zijn.”  Beiden waarderen de dertigerskring en Hester voegt nog toe: ,,In de vorige kerk kwamen we elke twee weken bij elkaar om de bijbel door te spitten op bijzondere teksten, diepere lagen en met elkaar daarover te discussiëren. Met dominee Garbrich Baalbergen heb ik het er al over gehad, misschien kunnen we dit ook uitwerken voor de Brinkstraatkerk.”  Ook missen ze het ‘worshippen’. ,,Dat was in de Lichtboogkerk heel fijn. Enthousiaste zangers en muzikanten die hun geloof belijden en God aanbidden. Zou mooi zijn als we dat in Bennekom ook eens kunnen doen. In de Brinkstraatkerk vind ik de rituelen erg mooi. Denk daarbij ook aan het aansteken van de kaars, het brengt zoveel rust in de dienst.”

Gevoel van welkom

Bram en Hester zijn beiden docent en ook geschoold kunstenaar. Met de kleine Thobin en een huis dat verbouwd moet worden is de tijd goed gevuld. Over het huis zegt Bram: ,,Bij het verbouwen gaat het niet om waardevermeerdering in geld maar vooral het gevoel van thuiskomen. Dat gevoel komt vanuit het huis zelf.” Ze hebben op relatief korte termijn al de nodige mensen leren kennen, onder andere op de gemeenteavond. Ze zijn verrast door het grote aantal geboortekaartjes die ze mochten ontvangen, ook van mensen die ze niet kennen. ,,Sommige mensen kwamen ook op de bonnefooi langs met een cadeautje. Dat dorpse, de gemeenschap, het meelevende is mooi. We voelen ons welkom, hopelijk voelen anderen zich bij ons ook welkom.” Inmiddels is Thobin wakker geworden en kijkt slaperig om zich heen. Tijd voor een schone broek en een volle buik.

Tekst: Diana Kervel – Fotografie: Jantine van Steenbergen