Johan te Winkel

Johan te Winkel

Om bij het jaarthema ‘Deel je leven’ aan te sluiten, kunt u om de paar weken een interview met een kerklid lezen. Daarin zal hij of zij ingaan op (geloofs)vragen. Zo hopen we de samenhang binnen de gemeente te bevorderen. Deze week is het de beurt aan:

Naam: Johan te Winkel

Leeftijd: 86

Lid van de Brinkstraatkerk sinds 1967 (met een onderbreking van ruim 4 jaar die we in Ede doorbrachten)

Ik zit in de Brinkstraatkerk omdat Wij waren in dat jaar lid van de vrijgemaakte kerk. Daar dreigde toen een scheuring die in 1968 ook daadwerkelijk plaats vond. We hebben die niet afgewacht maar zijn overgestapt naar de Gereformeerde kerk. We woonden toen in Bennekom (sinds 1966) en dus werd het de Brinkstraatkerk.

Dit is voor mij de kern van het christelijk geloof: Het verhaal van de uittocht van Israël uit de slavernij op weg naar het beloofde land is vooral een bevrijdingsverhaal waarin de Bevrijder van het volk vraagt Hem onvoorwaardelijk te vertrouwen. Als dat vertrouwen verdwijnt gaat het mis. Maar ontferming en herstel volgen na inkeer en berouw. Als wij ervoor kiezen om ook op Hem te vertrouwen is diezelfde Bevrijder bereid om ook onze Bevrijder te zijn op onze reis door het leven op weg naar het beloofde land. Israël volgde Mozes, Aaron en de wolkkolom. Wij mogen Jezus volgen op onze weg waarin de Heilige Geest onze wolkkolom is. Maar net als bij het volk Israël kan het ook ons overkomen dat we andere meer tastbare en zichtbare “zekerheden” (gouden kalveren) zoeken. Het gaat dan ook met mij mis. De vergelijking van de verloren zoon wijst dan de weg terug naar een God die vol liefde en ontferming op ons wacht.

Mijn favoriete bijbeltekst is: Dat zou bijvoorbeeld Handelingen 4 : 12 kunnen zijn. Maar de laatste jaren moet ik regelmatig denken aan de dankwoorden van Jezus in Lucas 10:12 door Fedde Schurer als volgt verwoord in lied 315: ”Wat voor wijzen bleef verborgen werd kinderen geopenbaard”.

Dit is wat de kerk voor mij betekent: Een gemeenschap van mensen die elkaar lief hebben en met elkaar verbonden zijn in het geloof in Jezus Christus. In die gemeenschap kunnen wij ook de kracht vinden om vol te houden en elkaar moed in te spreken in een tijd waarin het geloof steeds meer af geserveerd wordt als een achterhaalde zaak waarvan moderne mensen in deze tijd toch afstand van zouden moeten nemen. De nieuwe autonome verlichte mens zou toch beter moeten weten. Ik denk dan altijd aan Lucas 10 : 21.

In mijn vrije tijd houd ik me graag bezig met lezen, Sudoku’s, tuinieren en wandelen. Ook af en toe naar Texel gaan is niet verkeerd.

Mooiste plekje van Bennekom is: Toen wij het appartement waarin wij nu wonen bezichtigden om te bekijken of het wat voor ons was, prees de verkoopmakelaar het aan met de constatering dat het op het mooiste plekje van Bennekom lag. Laten we het daar maar op houden. Kunnen we ook elke dag er van genieten.

Dit wil ik graag meegeven aan de gemeenteleden: Laten we elkaar blijven vast houden zodat we spoedig weer elke zondag samen kunnen komen en ons voornemen dat dan ook weer te doen. En veel activiteiten en gesprekskringen weer opstarten via het Groene boekje.

Ruimte voor overige opmerkingen: Dien en ik zijn nu al weer een paar weken volledig gevaccineerd. En wij zijn vast niet de enigen in onze gemeente. Kunnen al die gevaccineerde gemeenteleden niet weer gewoon de diensten op zondag in het kerkgebouw bijwonen.

Ik draag het (estafette)stokje over aan: Daan de Vries